Peregrino soy, a Santiago voy.

Dag 26 Het begrip ‘Grind’ kent vele definities oftewel: sommige hobbels moet je gewoon nemen…..

Route: van Leon naar Astorga

Dagafstand: 62 km

Totaal afstand: 2517 km

Max. snelheid: 50,6 km

Gem. snelheid: 17,9 km

Vertrektijd: 8.00 uur

Aankomst: 12.15 uur

Fietstijd: 3.28 uur

Vanmorgen na een overheerlijk uitgebreid ontbijt in het studentenhuis de fiets klaargemaakt voor een rit naar Astorga. Na 29 km in niemandsland te hebben gereden, kom ik in Villar de Mazarife, een klein dorpje met een standbeeld van een rustende pelgrim bij de kerk. Er tegenover een albergue, waar net een paar tassen werden afgeleverd van een paar pelgrims die geen zin hadden hun eigen rugzak te dragen. Verder zou hier ook nog een privémuseum zijn met kunstwerkjes over El Camino, maar aangezien het hier net weer begon te regenen, had ik mijn hoofd er niet geheel bij en ben ik zo snel ik kon weer verder gereden. Na een paar km fietsen ging de route een grindpad op van 4 km lang, waarvan vermeld moet worden dat de kiezels van het formaat rivierstenen waren. Echt een aanrader voor fietsers met een wielrenfiets. Soms snap ik niet waarom de ene keer zo'n pad wel is opgenomen in de route en vervolgens een ander pad weer niet en er dan kilometers omgereden moet worden om een drukke nationale weg te omzeilen. Na dat geweldige pad kom je in Hospital de Orbigo. Een dorpje met de langste brug (oorspronkelijk Romeinse Brug) in El Camino. Uniek vanwege zijn 18 bogen en onregelmatige vorm. Volgens mijn routeboekje is hij diverse keren al gerepareerd. Nou bof ik even dat ik er vandaag getuige van mocht zijn hoe ze dat doen. De brug schijnt aan een groot onderhoud toe te zijn, dat hij nu dus ook krijgt. Hierdoor staat hij enigszins in de steigers en zijn bouwvakkers met drilhamers in de weer. Echt een rustgevend geheel. Toch zie je de schoonheid van de brug nog wel en heb ik er diverse foto's van gemaakt. Naast de brug staat er in de uiterwaarden van de rivier een tribune en een rij palen met daarop liggende palen. Dit is voor het jaarlijkse riddertoernooi dat in middeleeuwse kledij nagespeeld wordt. Het verhaal van de ridder, die andere ridders uitdaagde tot een duel voor zijn geliefde jonkvrouw. Don Suero schonk aan de kathedraal van Santiago zijn halsketen als dank voor al zijn overwinningen, Nu siert deze halsketen het borstbeeld van de apostel. Van hospital de Orbigo naar Astorga heb ik El Camino weer gevolgd, die je in een rechte lijn via oude wegen en zandpaden naast de N120 voert. Astorga is een klein stadje met, van oudsher, een knooppunt van routes. El Camino Frances en de Ruta de la Plata (komende uit Sevilla) ontmoeten elkaar hier. Antonio Gaudi heeft hier vanaf 1889 vier jaar de bouw van het bisschoppelijk paleis begeleid. Dit bijzondere gebouw uit granietblokken kreeg pas in 1913 een bovenverdieping en staat vol met voorwerpen uit kerken die langs de route van El Camino staan, met name Jacobsbeelden en pelgrimsmedailles. Ik moet het nog allemaal gaan bekijken, als het hopelijk ophoudt met regenen. Astorga ligt ook aan de voet van los Montes de León met een pashoogte van 1500 meter. Cruz de Ferro is de plek waar elke pelgrim zijn last mag achterlaten. Meer hierover morgen, als ik er langs gekomen ben en mijn last van mijn schouders heb mogen achterlaten.

Reacties

Reacties

Miranda

Nog ff een leuke passende 'dagelijkse gedachte' in de spirit van de trip:


Wensen zijn voorgevoelens van hetgeen je in
staat bent daadwerkelijk te realiseren.

Mari Meli en Pierre

Zoals de titel zegt.....zo is het maar net. Laat je ballast maar achter en kom vrij terug. Geniet zoveel je kunt, want de reis zit er bijna op. Kanjer!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!