Peregrino soy, a Santiago voy.

Dag 22 Hoe helemaal niks heel veel kan zijn….

Route: van Castrojeriz naar Carrion de los Condes

Dagafstand: 49 km

Totaal afstand: 2275 km

Max. snelheid: 42,7 km

Gem. snelheid: 16,8 km

Vertrektijd: 7.45 uur

Aankomst: 12.00 uur

Fietstijd: 2.55 uur

Vanmorgen vertrokken uit Castrojeriz zonder te hebben kunnen ontbijten. Alles was dicht en het zag er ook niet naar uit dat er iets snel open zou gaan. In de hoop dat er in het volgende dorpje wel iets open zou zijn, ben ik over de weg er naar toe gereden. Maar helaas, ook hier niks open. Kwam de peregrinos op de fiets tegen, die op dezelfde plek geslapen hadden als ik en aan hen gevraagd of ze iets open hadden gezien. Maar ook zij snakten naar een kopje koffie met iets eetbaars erbij. Dus maar weer doorgereden en na 10 km langzaam te hebben gereden kwam ik bij een brug (Puente Fitero over el Rio Pisuerga) en een Hospital dat als albergue verder door het leven gaat. Hoewel deze wegens verbouwingswerkzaamheden dicht was, stond er een mooi bankje buiten in de zon. Hier heb ik lekker voor mezelf een kopje koffie gemaakt en, samen met een paar koekjes die ik nog had, genuttigd als ontbijt. Kan niet anders zeggen dan dat het misschien wel het lekkerste ontbijt tot nu toe was. Heerlijk in een absolute stilte, midden in het niks, met als enig geluid fluitende vogeltjes die op en aan vlogen op het dak van het Hospital en daar druk bezig waren hun nestjes te maken. Zo nu en dan kwam er een peregrino voorbij die dan even de rust verstoorde. Vreemd, als je niemand ziet is het niet goed en als je er te veel ziet is het nog slechter. Toen ik klaar was met het ontbijt en de brug overreed ben ik gelijk El Camino gaan volgen en dat heb ik gedaan tot aan het einde, mede doordat de laatste 20 km beide routes evenwijdig aan elkaar liepen. Net voor Formista bevinden zich een paar sluizen van het Canal de Castillo (die ik al een paar km gevolgd had). De sluizen moeten een hoogteverschil van 150 meter overbruggen over een afstand van 200 km. Dit gebeurt door 49 van dit soort sluizen. De sluis die ik gezien heb is zo oud en versleten dat het water in straaltjes door de muur heen kwam. Formista is een mooi dorpje met een hele mooie kerk in het centrum. In de 8e eeuw geheel vernietigd door de Moren, maar in de 10e eeuw weer tot leven gebracht, doordat er een klooster gebouwd is. De kerk maakt deel uit van het klooster. Tussen Formista en Carrion de los Condes is er langs de weg een pad aangelegd met EU-steungelden. Carrion de los Condes is een belangrijke etappeplaats geweest voor de pelgrim in het verleden. Nu heeft het nog een historische sfeer, maar toch voorzien van een bedrijvig centrum met de nodige voorzieningen. Ik heb hier dan ook bij aankomst mijn remschoentjes laten vervangen, die zo goed als versleten waren Nu kan ik dadelijk als ik de Maseta uitrij en er weer behoorlijke dalingen komen, met iets meer vertrouwen de fiets laten lopen als de snelheden oplopen. Ik slaap vandaag in een vroeger klooster, genaamd Monesterio de Santa Clara. Echt een heel mooi gebouw, met een authentieke binnenplaats. Hopelijk slaap ik vannacht beter, met al die heilige zielen om me heen.

Reacties

Reacties

Marijke

Chiringuito 'Café Mundo', leuke naam voor ons prieeltje! Ik nodig je bij deze uit voor een date: Ik zorg voor de koffie, breng jij de kunst van het genieten mee!
Kuzzzzzzz

José

Mijn oma zei altijd: "Slaap je niet, dan rust je toch!" Dus maak je niet ongerust want volgens mij gaat het verder prima met je.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!