Route: van Logroño naar Sto. Domingo de la Calzada

Dagafstand: 76 km

Totaal afstand: 2075 km

Max. snelheid: 50,4

Gem. snelheid: 18,2

Vertrektijd: 8.15 uur

Aankomst: 13.30 uur

Fietstijd: 4.10 uur

Gisteren met veel moeite in slaap kunnen vallen. Heb gemerkt dat als het koud is het niet zo fijn is, maar als het te warm is, is het helemaal niks. Het was bloedheet in die slaapkamer met 40 mannen/vrouwen en het was ook nog behoorlijk rumoerig. Een groep Spaanse fietsers dacht dat ze in een of ander jeugdherberg waren. Kwamen pas rond een uur of 23.00 binnen (ik had ze niet meer binnen gelaten), terwijl 22.30 uur het licht al uit was gegaan. Ze moesten toen, met behoorlijk veel lawaai, ook nog van alles doen. Maar goed, dat was niet perse de reden dat ik niet kon slapen, dat kwam vooral door die verschrikkelijke warmte. Het kon er goed 30 graden zijn. Vanmorgen, doordat de lopers er al op tijd bij waren met het pakken van hun spullen, hetgeen gepaard gaat met nog al wat geritsel, klittenband dat los en vast gemaakt wordt en ritssluitingen die open en dicht gaan, was het met het slapen ook gedaan. Heb nog wel even gelegen, maar bedacht me toen ineens dat ik vandaag iets verder zou fietsen, met een kleine omweg om een monesterio te bekijken. Dus ook maar uit bed gegaan, omdat ik het gisteren wel lekker vond om zo vroeg klaar te zijn met fietsen en daardoor heel de middag gewoon voor andere dingen over had. Fiets bepakt en bij het eerste beste café ontbeten. Het uitrijden van Logroño ging best goed. Net buiten de stad moest ik het pad van de wandelaars volgen en daar ging het toen wel even mis. Het pad liep rechtdoor, terwijl mijn GPS aangaf dat ik rechtsaf had gemoeten om de nationale weg te volgen, maar ik kon niet rechtsaf. Ik ben toen een stuk verder wel rechtsaf gegaan, maar werd er meteen door diverse Spanjaarden op gewezen dat ik verkeerd reed. Ik bedankte ze en reed toch maar door (het was een behoorlijke klim). Tot ik boven was en ontdekte dat de weg doodliep tegen de snelweg aan. Dus terug en dezelfde Spanjaarden, niet te flauw, lieten me even merken: 'Zie je wel!'. Pad toch maar gevolgd met de gedachte: 'Ergens zal hij de Nationale weg wel weer kruisen', en jawel, een paar km verder deed hij dat ook en zat ik weer op het goede spoor. Vandaag was het een saaie dag eigenlijk. Kleine dorpjes die niet zo veel voorstelden en een kleine stad waar in het verleden wel wat is gebeurd, maar zonder mooie historische gebouwen. Een of ander vaag verhaal over een valk, een Mariabeeldje en dat toen Garcia1 van Narjara het klooster Santa Maria heeft laten bouwen, met een pelgrimherberg eraan vast. Er loopt een rivier door de stad en aan de andere kant van de rivier heb je een berg die parallel aan de stad loopt . Uit het rode gesteente van de berg zie je diverse grotten gehouwen, waar vroeger mensen in gewoond schijnen te hebben. Omdat ik toch niks beters te doen had, ben ik toen maar naar het Monesterio de San Milan gereden en Monesterio Yuso. Ze staan op de UNESCO wereld erfgoedlijst en zijn heel erg mooi. Boven aangekomen kwam ik echter voor een gesloten deur te staan. Op maandag zijn ze dicht. In San Milan is er onder andere een luxe hotel gevestigd, waar ik een stempel heb bemachtigd, zodat de rit niet geheel voor niks is geweest. Van el Monesterio naar STo. Domingo is het dan nog maar 16 km. Dus heb er flink de vaart ingezet, zodat ik in Sto. Domingo zou kunnen eten. Is uiteindelijk toch een laat etentje geworden, omdat ik eerst na het douchen naar de kathedraal ben gegaan om naar de kippetjes te kijken die hier in de kathedraal wonen. Dit is een van de grootste onzinverhalen van el Camino, maar het heeft wel zijn charme. Ik zou zeggen: Google to ‘Domingo de la Cazada' en gehaaid dat je het verhaal vindt (Ik heb het ook bij mijn foto van de kip gezet). Het is een klein dorpje met de nodige voorzieningen. De albergue is onwaarschijnlijk luxe, net een hotel. Het is er wel heel erg druk. Ik kan wel zeggen dat Sto Domingo wel een van de meest tot de verbeelding sprekende dorpen van el Camino is. Mede dankzij het verhaal. Ik ga dadelijk nog even een rondje door het dorpje doen om het goed op te nemen. Het heeft diverse oude gebouwen, met ieder zijn eigen verhaal.