Route: van Obanos naar Estella

Dagafstand: 29 km

Totaal afstand: 1943 km

Max. snelheid: 51,6

Gem. snelheid: 12,1

Vertrektijd: 8.15 uur

Aankomst: 12.00 uur

Fietstijd: 2.23 uur

Vanmorgen vertrokken uit Obanos na een rustige nacht met, zoals het blijkbaar hoort in een albergue, veel kou. Verwarming hebben ze nog niet uitgevonden of ze vinden dat het een pelgrim niet waardig is. Uiteindelijk moet je natuurlijk een beetje afzien en een ijspegeltje aan je neus moet zeker tot de mogelijkheden behoren. Ik was als laatste weg om 8.15 uur en dat eigenlijk ook alleen maar omdat de eigenaar al begon op te ruimen en ik de indruk kreeg dat het toch wel tijd werd dat ik opstond en zou vertrekken. Dus op de fiets en 2 km verder in Puente la Reina maar meteen in de remmen en aan de koffie met een broodje. Hier begint voor mij ‘El Camino Frances'. In Obanos kwamen ‘El Camino Aragones' en ‘El Camino Frances' samen en dit is het eerste dorpje van ‘El Camino Frances' en dat merk je ook wel. De aantal pelgrims is van 0 ( ik heb, op Jaca na, heel de Camino Aragones geen pelgrim gezien) naar ontelbaar gegaan. Heel de dag zie je pelgrims lopen en fietsen. Ik moet wel zeggen dat ik de 19 km, die het eigenlijk is van Obanos naar Estella, geen fietser had hoeven zien, omdat de Spanjaarden ook op de fiets over het wandelpad fietsen. Iets dat ik ook 3 km heb gedaan, ergens tussen Lorca en Villatuerta. Geen aanrader, het is een zandpad vol met stenen en omdat het nog al veel regent, is het er ook nog een grote modderzooi. Alles zat meteen onder de modder. Vanaf nu dus alleen de geasfalteerde weg voor de luxe pelgrim. Van Puente la Reina fiets je naar Manerú, Cirauqui, Lorca en Villatuerta. Ik ben in alle dorpjes gestopt en heb ze uitgebreid bekeken. In Villatuerta zelfs maar weer aan de koffie met iets erbij, maar het mocht niet baten: om 12.00 uur was ik in Estella en mocht ik in de Albergue van een vriendelijke eigenaar. Ik was de eerste, hij zou ook pas open gaan om 13.00 uur. Mezelf opgefrist en omgekleed en de stad ingegaan om eens te kijken wat er allemaal was. Het is een stad vol met kerken en paleizen. Heb vast niet alles gezien, maar heb een goede indruk gekregen van het geheel. Om 13.30 uur zat ik aan een heerlijk pelgrim menu met (ik hoefde niet meer te fietsen) een karafje rode wijn. Nou weet ik niet wat het hier is met die wijn, maar die steeg ook al meteen naar mijn hoofd. Dus maar terug naar de albergue en, zoals een echte Spanjaard het gewend is, maar even rusten. Misschien dat ik dadelijk nog een rondje door de stad doe, afhankelijk van wie ik hier ontmoet en of het interessant is om te blijven. Deze albergue is van een instantie die geestelijk gehandicapten aan werk helpt. Zo ben ik vanmiddag door een vrouw met een geestelijke beperking hier wegwijs gemaakt en ze helpt de eigenaar de hele tijd met van alles.