Route: van Berdún naar Obanos

Dagafstand: 125 km
Totaal afstand: 1914 km
Max. snelheid: ?
Gem. snelheid: ?
Vertrektijd: 8.15 uur
Aankomst: 18.15 uur
Fietstijd: ? uur

De gegevens op de plaats van de vraagtekens mis ik omdat de fietscomputer gewist is.

Vanmorgen na een heerlijk ontbijt en een geweldige nachtrust om mijn dooie gemak vertrokken. Hoef maar naar Lumbier, een goede 60 km verderop. Na een paar kilometers fietsen in een koude ochtend, kwam ik bij de Embalse de Yesa. Een stuwmeer dat is aangelegd en waar het een en het ander voor heeft moeten wijken. Het is een immens ding (op het breedste punt zeker een halve km) en is maar liefst 20 km lang. Het is wel mooi om te zien, maar ook een beetje raar dat daar van alles geleefd heeft en er nu alleen maar water staat, met zo hier en daar een boomtopje dat nog net boven water uitkomt en gek genoeg nog groene blaadjes heeft ook. Het landschap is heel mooi: groen gras, bomen en akkers. Je fietst in een soort canyon (aan beide kanten van de embalse loopt er parallel aan de embalse een bergketen) en jij fietst er tussen, met aan beide kanten een groene strook, voordat het land in het water wegzakt. Je komt ook langs Esco, een totaal verlaten dorp. Nou is dat niet zo bijzonder. Het zijn maar kleine dorpjes en er is hier eigenlijk niks. Als je bij Yesa naar rechts gaat, kom je langs een heel mooi gerestaureerd kasteel van een meneer die als rijk man alles achterliet en naar Azië ging als missionaris. Die ex van Prinses Irene, met die hele lange naam, schijnt nog iets van rechten te hebben op dit slot. Binnen wordt, in een soort poppenkast-kastjes, uitgebeeld hoe zijn leven verlopen is. Er hangen ook wat schilderijen die zeker de moeite waard zullen zijn, maar ik als cultuurbarbaar heb er weinig oog voor zolang er geen Rembrandt of van Gogh onder staat. Picasso mag ook nog. Sanguesa is een klein stadje, waar een kerkje staat met een hele mooie Maria. Kerk gezien, maar Maria niet omdat het kerkje dicht was. Wel een mooie stempel in het toeristenbureau ertegenover gekregen. Dan ga je opeens een grindpad op, dat na een paar km, via een flauw gebogen tunnel in de berg, uitkomt in een kloof genaamd ‘Hoz de Lumbier'. Echt heel mooi. Hier had ik willen stoppen omdat ik aan mijn km zat, maar ook omdat er niet veel meer kwam de eerste 60 km. Ik dacht: 'Die doe ik morgen wel', maar de hoteleigenaar wilde geen fietsende pelgrims meer in zijn hotel (had problemen gehad met fietsende pelgrims). Het probleem is dat er dan 20 km niks meer is. Dus doorgefietst naar Artaiz, waar een hotel zou moeten zijn. Daar aangekomen blijkt het een dorpje van 4 huizen te zijn. Hier heeft echt nooit een hotel gestaan. Dus door naar Campanas en Tiebas. Daar zou een hotel en albergue moeten zijn. In Tiebas moet je 1 km klimmen a 10 % om er achter te komen dat de albergue een vies ding is waar niemand op past, dus iedereen er binnen kan lopen (wat ook gebeurde: terwijl ik mijn fiets aan het afladen was kwamen kinderen van het dorp naar binnen om gebruik te maken van de wc) . Ben dus naar Campanas gereden en daar bleek geen hotel te zijn. Weer 20 km verder en eindelijk! Hier kon de pelgrim eindelijk onder de douche gaan staan en iets eten. Alles bij elkaar weer een te lange dag, waarbij ik zelf ook merk dat je op een gegeven moment niets meer opneemt. IntussenEl Camino Oragones verlaten en terecht gekomen in El Camino Frances. Hier zijn de voorzieningen vele malen beter, omdat deze Camino veel populairder is. Morgen is het hopelijk rustiger .