Route: van Labouheyre naar Oloron-Ste.Marie

Dagafstand: 174 km

Totaal afstand: 1630 km

Max. snelheid: 50,6 km

Gem. snelheid: 22,2 km

Vertrektijd: 7.45 uur

Aankomst: 16.30 uur

Fietstijd: 7.50 uur

Vanmorgen wat later dan normaal vertrokken, omdat het niet anders kon. Het ontbijt was pas om 7.30 uur. Nadat ik afscheid had genomen van Jacques (de eigenaar) en van mijn medebewoner (waar van ik nu de naam even vergeten ben), ben ik deze keer meteen goed dat kleine dorpje uitgereden. Het zou ook wel een ramp zijn geweest als ik het voor elkaar had gekregen om ook hier verkeerd te rijden. Meteen bij het uitrijden van het dorp passeer je het station waarvandaan elke dag blijkbaar een trein vertrekt, vol met gekapt hout. Vorig jaar schijnt een windhoos ervoor gezorgd te hebben dat er duizenden bomen zijn omgewaaid of afgebroken. Deze zijn ze nu massaal aan het kappen en overal waar je rijdt zie je gestapeld hout liggen te wachten om afgevoerd te worden. De vrachtwagens rijden ook af en aan, wat het eigenlijk ook wel een beetje gevaarlijk maakt. De weggetjes waar je op rijdt zijn niet zo breed en slecht onderhouden en dan komt er steeds zo'n grote vrachtwagen voorbij die best wel haast heeft. Zo'n 150 km heb ik dus gisteren en vandaag door Les Landes gereden. Een saai en op het laatst zelfs troosteloos aanziend landschap. Het enige mooie is dat er best wel veel mensen een vakantiewoning hebben staan en er staan toch een paar mooie huizen tussen! Maar voor de afwisseling hoef je het niet te doen. Vandaag 2 maal een echtpaar van rond de 65 jaar voorbij gefietst. De tweede ging ik ook snel voorbij en al vlug was ik ze kwijt in mijn achteruitkijkspiegeltje. Ben nog even gestopt bij een kerkje en toen kwam er een behoorlijke klim. Ben ik bijna boven en zit die man ineens naast me. Ik denk:'Hoe is dit mogelijk, dat hij zo terug komt en nog wel op z'n steile klim'. Blijkt hij op een elektronische fiets te fietsen en volgens hem willen die best goed een berg op. Ze waren al vanaf 13 april onderweg en deden het rustig aan met z'n tweetjes . Hotelletje en lekker eten 's avonds. Les Landes houdt op bij Berceau-de St.Vincent- de-Paul, daar krijg je weer een beetje landbouw. Zowel tuinbouw als veeteelt. Dax kan best een mooie stad zijn, maar eigenlijk zie je er niks van. Je passeert hem langs de zijkant en ik had vandaag zo'n haast dat ik ook niet de moeite genomen heb om even van het pad af te wijken. Vanaf Dax zit je in Frans Baskenland. Dat merk je aan de namen op de naambordjes van de plaatsen waar je door heen rijdt, omdat die er in zowel Frans als in het Baskisch vermeld staan. Net voorbij Dax begint het ook wel weer te dalen en stijgen, iets dat je in Les Landes bijna niet had, het is daar zo plat als een dubbeltje. Voorbij Peyrehorade kun je de Pyreneeën al in de verte zien liggen. Vandaag kon ik niet alleen de Pyreneeën zien liggen, maar ook het water zien vallen . Jawel, het was weer raak. Na gisteren verbrand te zijn door de zon, heb ik vandaag weer een douche gehad. Lekker tot aan het zogenaamde onderbroekje nat. Van veel mensen die je tegemoet rijden krijg je duimen omhoog toegeworpen (nu hoop ik dat het in Frankrijk hetzelfde betekent als in Nederland) en bij sommigen zie je aan hun gezicht dat ze denken:'Waar is die mee bezig?'. Van Cassaber tot aan Oloron St. Marie heb je aan je rechterkant een rivier lopen. Een echt snelstromende rivier en je ziet dan ook een enkele aanbieding om te gaan kanoën of een andere sport die je hier natuurlijk geweldig kunt uitoefenen. Uiteindelijk ben ik beland in een pelgrim gite. Ik slaap met een Canadees, die nu voor de vierde keer een van de Caminos aan het lopen is. Hij is al 25 dagen onderweg en als ik hem goed begrepen heb, gaat hij door tot aan Santiago en is in Arles begonnen. Morgen is het de bedoeling om de oversteek naar Spanje te maken We zullen zien of het lukt.