Dag 10 St. Emilion, de stad van de ‘gouden’ druiven.
Route: van Angouleme naar St.Emilion
Dagafstand: 148 km
Totaal afstand: 1315 km
Max. snelheid: 53,2 km
Gem. snelheid: 20,2 km
Vertrektijd: 7.15 uur
Aankomst: 16.15 uur
Fietstijd: 7.18 uur
Vanmorgen in de trieste vroegte vertrokken, richting de route die ik gisteren verlaten had in mijn zoektocht naar een overnachtingsplek. Laten we het er maar op houden dat het vroeg was, maar ik ben begonnen met 12 km te veel te rijden omdat ik niet goed de stad ben uitgereden. Later op de dag zou ik ook nog 2 keer verkeerd rijden, zodat in totaal de 117 km die St. Emilion verder lag iets verder is geworden. Ondanks dat het vanmorgen weer regende was het wel een leuke dag. Van ongeveer km 30 tot aan km 121 heb ik nagenoeg heel de tijd in de bossen gereden. Ik kwam er even uit toen ik een dorp binnenreed, maar die waren er niet veel onderweg. Het zou nog mooier zijn geweest als het weer iets beter zou zijn geweest. Ik wilde op een bepaald moment een foto maken van een dal dat aan mijn voeten lag, maar door het troosteloze beeld heb ik die maar weer weggedaan. Het kwam niet over hoe wijds het zichtveld was, hoe mooi de contouren van de diverse akkers met verschillende beplantingen met daartussen weer boerderijen en hoe het land plooit. Het is eigenlijk raar om zo lang tussen de bomen te kunnen rijden. Het is niet een aaneen gesloten groot bos, maar als je die kleine stukjes weglaat waar ik niet in de bossen gereden heb, heb ik dus bijna 90 kilometer in de bossen gereden, ongelooflijk! Het heeft eigenlijk de hele dag gemotregend. Tot 4 kilometer voor mijn eindbestemming toe, hebben ze daarboven maar besloten die waterkraan eens goed open te zetten. Gevolg dat ik als een verzopen kat bij het VVV stond met de vraag een slaapplaats voor me te regelen. Ook hier was er een jongeman die Spaans sprak, dus zou het snel geregeld moet kunnen worden denk je zo. Maar St. Emilion is natuurlijk niet voor klootjesvolk zoals wij. Nee, hier betaal je voor een overnachting € 175,00 of € 290,00 , prijzen die horen bij een Grand Cru. We zijn uiteindelijk niet voor niets in de Bordeaux. Toch iets gevonden op 3 km bij mensen thuis, dus slaap ik vanavond in een Chambres d'hôtes. Hier hebben ze geen internet. Wel privé, maar niet voor de gasten, dus vermoedelijk zal ik dit morgen of zo moeten versturen. Over de dorpjes valt eigenlijk niet veel te vertellen, het waren er weinig en die paar hadden geen noemenswaardigheden. Met één uitzondering en dat is Aubeterre-sur-Donne, daar is een kerk geheel in de bergwand uitgehouwen. Heel sober, maar eigenlijk daardoor misschien wel mooier. Het schijnt zo te zijn dat deze kerk een vergroting is van een grotkerk die stamt uit de tijd dat christenen in het geheim hun diensten moesten houden. Wat heel erg verrassend is, is dat je heel de dag in het bos rijdt, wetende dat je een wijnstreek inrijdt. Je kijkt en kijkt:'Waar blijven die druifjes toch?', en ineens, zo uit het niks, na 121 km te hebben gefietst, kom je via een klimmetje het bos uitgereden en is het er: hele akkers vol met druivenstruiken. Gele bloemetjes en graan is hier uit den boze. Hier is geen plek voor groene dingetjes waar ik de naam niet van weet. Op deze heilige grond is er alleen maar plaats voor druifjes, waar die boeren heel liefdevol mee omgaan, wetende dat die Chateaus die ze hebben alleen maar kunnen blijven bestaan als ze de mythe van het product wijn maar hoog kunnen houden. De stad is er goed mee, massa's toeristen komen er op af, zodat de middelstand prijzen kan vragen waar iedere gek van denkt:'Dat kan toch niet............?' Nou, hier wel .....en het leuke is dat er nog mensen zijn die het betalen ook!
Reacties
Reacties
Hey Raimundo,
Als jij ondertussen niet helemaal schoon geregend bent dan weet ik het ook niet meer. Het lijkt me een mooi avontuur waar je mee bezig bent. Zelf zou ik af en toe gek worden van mijn eigen gedachten denk ik als je zoveel alleen bent. Maar goed een lichamelijke en geestelijke reiniging is misschien nog niet zo gek! In ieder geval ook heel veel succes van Nick gewenst. Doei....
Hoi Raimundo ,slapen bij een gewoon gezin is eens een keer wat anders ,als je maar droog en warm ligt na een hele dag regen ,het houd daar ook niet op,maar ja het spreekwoord zegt al het goede komt van boven daar zullen we het dan maar op houden .
Het weer is hier ook pet .
.GR Jos en Ans
Hey oom Raimundo allereerst schrijft hier een trots peetkind. ECHT FANTASTISCH wat je allemaal meemaakt. En je schrijft al je ervaringen ook nog grappig op ook. Ik zou denken dat je chagrijnig wordt van per dag 200 km fietsen, maar nee, Raimundotje kan het allemaal aan!!! Verder nogmaals succes maar dat heeft mijn moeder al gemeld gisteren geloof ik.
Ze zeggen na regen komt zonneschijn....nauw hij mag onderhand wel komen. Toch fijn dat je ondanks de regen kunt genieten van je geweldig avontuur. De bosrijke omgeving met af en toe een verloren dorpje moet intens zijn om door heen te fietsen.
Fijn dat particuliere gezinnen hun huis openstellen in zo'n duur gebied en dat ze alle peregrinos een dakje geven en een kribbe om uit te eten.
Nederlands, Spaans, Engels, Duits en Frans...hombre wat ben jij een talenknobbel...en dan ook nog eens altijd de juiste personen tegenkomen op de juiste momenten...geweldig.
Voor straks welterusten en voor morgen uitgerust op met veel zon. (letterlijk en figuurlijk).
Dikke knuffel
Hoe moet dat nu Raimundo? wij gaan morgen tot en met 2e Pinksterdag naar onze familie in DK. En ja dat is de verkeerde kant op, en ja, ook betekent dat dus voor ons nog eens een "gat" in jouw Pelgrims'reis. Maar het gaat om vertrouwen! Dus alles komt uiteindelijk goed. Ondanks dat we al 2 dagen geen signalen mogen hebben ontvangen.
Groetjes vanaf de (hoge) Vliedberg!
Niek
Wij wensen jou levensgeluk!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}