Peregrino soy, a Santiago voy.

Dag 7 De 'Gaten-slalom'.

Route: van Vendome naar Tours

Dagafstand: 76 km

Totaal afstand: 896 km

Max. snelheid: 47,8 km

Gem. snelheid: 19,4 km

Vertrektijd: 8.00 uur

Aankomst: 12.00 uur

Fietstijd: 4.00 uur

Vanmorgen na het ontbijt in het jeugdopvanghuis vertrokken om 7.30 uur. Had als missie om een foto te maken van een St. Jacobsbeeldje dat er zou zijn in de binnenstad. Ik had toch tijd genoeg, daar ik vandaag niet zo veel kilometers zou maken. Naar een half uur zoeken heb ik het maar opgegeven, heb geen idee waar het beeldje zou hebben moeten staan. Toen ik de stad aan het uitrijden was, moest ik een blad omslaan van het routeboekje en daar het me veiliger leek om even te stoppen en dat te doen, heb ik de fiets op een lege parkeerplaats stil gezet. Meteen komt er een auto aan die daar wil parkeren en toetert of ik de fiets aan de kant wil zetten. Bij het uitstappen blijkt het een vrouw te zijn, die me bedankt voor het opzij gaan en ze ziet meteen dat ik naar Santiago de Compostela ga, vanwege de schelpen aan de tassen. Ze begint me uit te leggen dat het dit jaar een bijzonder jaar is, omdat 25 juli op een zondag valt en dan wordt het nog grootser gevierd in Spanje. Dit gesprek vindt natuurlijk plaats in het Engels, want in het Frans waarmee ze begonnen was waren we al snel uitgepraat. Om haar kennis over St Jacobus meer kracht te geven, eindigt ze met dat ze eigenlijk uit Barcelona komt, dus Spaanse is. Nou, komt dat even goed uit, hoeven we onze tong ook niet meer te breken over het Engels. Na over en weer wat complimenten uitgewisseld te hebben over hoe goed we wel niet de talen spreken, fiets ik uiteindelijk om 8.00 uur weer verder Vendome uit. Het is een hele mooi dag geweest die geëindigd is zoals verwacht in Tours. Tussen Vendome en Tours springen ineens de druivenstokken massaal uit de grond. Zo'n 20 kilometer voor Tours verandert het beeld van de akkers geheel plotseling van overwegend ‘graan en gele bloemetjes' in ‘druiven en gele bloemetjes'. Ach, het is maar dat je als boer iets omhanden hebt, anders heb je al die grond en wat moet je er mee. Voor de rest heb ik me vandaag weer verbaasd over hoeveel supermooie landhuizen er in Frankrijk staan. Je kunt wel zien waar het geld zat, een paar eeuwen geleden. Wat mij ook verbaast is de kwaliteit van het wegdek hier. Tachtig procent van het wegennetwerk is in verre staat van ontbinding. Nu is het natuurlijk niet geheel eerlijk van me, omdat ik alleen maar op hele kleine binnendoorweggetjes aan het rijden ben, maar Jezus, wat zijn die wegen slecht hier. Vandaag reed ik op een weg waar de gaten, gezien de markeringen met groene verf, op korte termijn aan de beurt zou kunnen zijn om gerepareerd te worden. Ik zou zeggen:'Doe eens gek, vernieuw heel de weg!', maar nee, volgens de groene verf kwamen alleen gaten waar een bus of vrachtauto in kon verdwijnen in aanmerking voor reparatie. De staat van het wegdek remt mij ook in het afdalen, waardoor het voordeel van de afdaling verdwijnt. Eigenlijk besef ik me, terwijl ik aan het schrijven ben en echt een serieuze poging onderneem om jullie uit te leggen hoe mooi het wel niet is om hier te mogen fietsen, dat ik dat niet voor elkaar krijg. Daarom stel ik maar voor dat we volgend jaar met z'n allen achter elkaar aan fietsen. Kunnen we gezamenlijk oooooo en aaaa langs de route roepen. Ik voel me in ieder geval een bevoorrecht persoon vandaag. Marij BEDANKT.

Voor de statistieken: 8 pelgrims gespot vandaag. Met drie heb ik nog een tijdje staan praten voor de Kathedraal van Tours, die gingen verder omdat het te vroeg was. Was een echtpaar van rond de 65 jaar met een vrouw die ze onderweg waren tegengekomen van een jaar of 40. Waren al een dag of 10 onderweg.

p.s. Tours is de moeite waard om te stoppen als je er een keer langs komt.

Reacties

Reacties

Marijke

Vandaag hebben we Daan begraven, een lieve vriend van Talitha van maar 20 jaar oud. Niks is vanzelfsprekend in dit leven, probeer te genieten van elke minuut. Dus Raimundo, hoe meer je geniet, hoe blijer je me maakt.
'Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away.'

Thijn

Hey Raimundo!

Je gaat echt als een speer!

170 op een dag? Dat is echt gekheid.

Je hoeft je niet te haasten, want hier gaat het goed met Floyd, Talitha & Marijke. Plus ik let wel een beetje mee op ;)

Pas goed op jezelf, en geniet ervan!

talitha

Schiet maar op voor je rol hier in huis vervangen word door die hunk!
KUS xxxx
succes pappie en tot snel!

ger

Zo Zo al door het eerste boekje heen. Het gaat toch wel snel als je bedenkt dat je pas een week onderweg bent. Ben nog steeds jaloers en ik hoop dat je mooi weer houdt. Hier in Geleen zijn we aan het blauwbekken van de kou. Groeten van de Dokters.

jos en ans

Hoi Raimundo , de 7` dag en dan eentje met kuilen en gaten , maar laat je dat niet verhinderen om door te gaan ,die weg is als het leven zelf daar kom je ook de nodige valkuilen tegen,de kunst is om ze te ontwijken ,en mocht je er toch in terecht komen probeerer dan met zo min mogelijke schaden weer uit te krabbelen .
Groetjes Jos en Ans .

Mari Meli en Pierre

Als je van gaten kaas houd, dan zijn de "gaatjes" in het wegdek die je tegenkomt, peanuts,toch?
Zo'n kanjer als jij moet hier makkelijk raad mee weten.
Succes met het 2e boekje. (Wanneer doe je examen over het eerste boekje?)

Dikke kus

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!