Route: van St.Quentin naar Clermont

Dagafstand: 127 km

Totaal afstand:532 km

Max. snelheid:

Gem. snelheid:

Vertrektijd: 7.30 uur

Aankomst: 15.30 uur

Fietstijd: 6.16 uur

Vanmorgen, na een slechte nachtrust, wat vroeger vertrokken aangezien ik toch al wakker was en het schaapjes tellen behoorlijk beu was. Ik hoopte nog dat ik mijn lange broek niet nodig zou hebben vandaag. Maar helaas. Het was de slechtste dag tot nu toe; heel de dag regen en een temperatuur ver onder het vriespunt (Andalusiër!). Het was echt berekoud. Het valt niet mee om een stad uit te rijden in een vroege maandagochtendspits. Je weet de weg natuurlijk niet en die Fransoosjes hebben allemaal een haast om op hun werk te komen, dat wil je niet weten. Een paar kilometer buiten de stad kwam ik in een dorpje waar al een bakker open was en aangezien ik vanmorgen geen ontbijt had gekregen in mijn zeer luxe hotel, heb ik maar iets ingeslagen om het innerlijke ook maar te verwennen. Uiteindelijk moet een pelgrim wel eten. De eerstvolgende grote plaats die je tegen komt is Noyon. Een middelgrote stad met een bovengemiddelde historie (krijg zomaar geschiedenisles als pelgrim). Hier is bijvoorbeeld Calvijn geboren en is Karel de Grote in de Kathedraal van Noyon tot koning gekroond (Dit lees ik ook maar in het boekje, niet meteen denken dat ik er zoveel vanaf weet).

Wel een mooi oud stadscentrum voor een leek als ik. Omdat het er behoorlijk regende op dat moment, is het meer een bliksembezoekje geworden. Nadat ik in het Museum van Calvijn een stempel voor mijn Credential heb opgehaald (vond ik wel een leuk idee) vervolgde de route zich langs de Aldi naar Compiegne. Dit was wel een grote stad met hele mooie gebouwen, maar ook hier regende het nog steeds en ik geloof dat mijn pedaalfrequentie er steeds hoger van werd. Daar 12.00 uur in de middag te vroeg is om te stoppen, ben ik maar doorgefietst naar Clermont. Kwam ik onderweg het plaatsje Remy tegen waar ik een ‘Plat du Jour' genuttigd heb. Ik had best wel honger, maar het werd toch wel het meest ingegeven door de kou die ik had. Maar als je lekker heb zitten eten in een ruimte waar het lekker warm is en je lichaam die warme tot zich neemt, dan snap je het wel waar dat lichaam zin in heeft. In Spanje noemen ze het siësta, in Nederland ‘je tijd verdoen' en in Frankrijk weet ik het niet. Maar mijn benen wilde echt niet meer rond gaan, die waren beiden in een protestactie overgegaan. Ik heb ze dus moeten toespreken en dat is maar goed ook, want Clermont bereik je via een klim van pak hem beet een kilometer, à een stijgingspercentage van ‘zet hem maar heel klein' en dan doen je bovenbenen nog zeer. Er zou boven ook een hotel zijn, dus ik heel fanatiek naar boven geklommen. Blijkt het hotel er niet meer te zijn. Na de weg te hebben gevraagd aan een oud echtpaar en later aan een oude dame, kwam ik een heel ander hotel tegen . Ik gestopt en gevraagd of hij nog een kamer had. Pakt hij een grote agenda en kijkt.... Ziet net als ik dat er niks instaat en zegt: '...uhmmmmmmm, ik denk dat ik wel één plekje over heb ja'. Na 5 minuten wist ik ook waarom die agenda leeg was. Het was er vies en oud voor maar liefst € 45,00 per nacht. Dus aan een man gevraagd waar een hotel was en... drie keer is scheepsrecht. Hotel gevonden.... Dus zit ik lekker warm en droog en morgen....... We zien het wel wat de dag van morgen brengt.