Route: van Mechelen naar Doornik (Tournai)

Dagafstand: 131 km

Totaalafstand: 278 km

max.snelheid:38,7 km

gem.snelheid: 18,6 km

Vertrektijd: 8.30 uur

Aankomst: 16.30 uur

Fietstijd: 6.00 uur

Vanmorgen om 8.30 uur vertrokken nadat ik een overheerlijk ontbijt had genuttigd in de jeugdherberg. Ik had de hele eetzaal tot mijn beschikking daar ik de enige gast was. Fiets bepakt en op zoek naar de route. Die had ik vlug gevonden en kon op pad naar Tournai als eindbestemming. Na een 10 kilometer ontdekte ik dat ik vergeten was te vragen om een stempel. Nou vond ik dat geen probleem omdat ik nog heel veel plaatsen voorbij zou komen en er best wel een gelegenheid zou zijn om alsnog een stempel te laten zetten. In Londerzeel gestopt en aan iemand gevraagd of er een v.v.v. was. Nou, die hadden ze niet, maar ook al zouden ze er een gehad hebben dan zou die dicht zijn geweest: het was 1 mei. Een nationale feestdag in België en dan is ook echt alles dicht. Nu ben ik niet voor een gat gevangen dus om het politiebureau gevraagd (Die hebben ook wel een stempel). Er was wel een politiebureau, maar dan moest ik 1,5 km terugfietsen. Nou, voor een stempel moet je natuurlijk wel iets over hebben, dus ik 1,5 km teruggefietst (eindelijk wind mee), om vervolgens op een dicht politiebureau aan te komen. Nu is dat ook wel logisch, de dieven zijn uiteindelijk ook vrij vandaag. Onderweg ben ik toch wel middenstanders tegengekomen die open waren. Maar dat zijn degenen die nog steeds niet snappen dat je de jaarwinst niet goed maakt met die ene dag toch open te zijn..

Het was best wel lekker weer, op die harde wind na die uit het westen kwam en laat ik nu net die kant op moeten. Ik moet mijn complimenten uit spreken aan de makers van de route. Echt schitterend. Je rijdt op weggetjes die de Belgen zelf niet eens kennen en soms rijd je kilometers lang zonder ook maar een auto gezien te hebben. Heb zo een 40 kilometer langs de Dender gefietst op een fietspad naast de rivier, echt schitterend met al die watervogels. In Geraardsbergen heb ik de muur beklommen, zij het maar een meter of 10. Er was een café helemaal beneden, maar 10 meter hoger had je er ook een. Het was me het wel waard om te kunnen zeggen 'Ik heb de muur beklommen'. Net voorbij Geraardsbergen begint ‘het deel waarin ik me niet meer redden kan': Wallonië. In het route boekje stond dat het jagerspad langs de Dender er ineens anders (veel slechter) uitzag. Op dat punt aangekomen bleek er een hagelnieuw pad te liggen. Ik dacht dus: 'Nou, die hebben hun leven gebeterd'. Nou, dat duurde maar 3 kilometer en toen trof ik het pad aan zoals op de foto, echt een bende. In Lessines eindigt voor de route het jagerpad en ga je weer wat landinwaarts en dat merk je meteen. Je begint gelijk te klimmen. (Vooral als je fout rijdt en denkt dat je via de door jou bedachte route er ook wel komt.) Dan moet je ongeveer nog 40 km en die zijn er echt van omhoog en omlaag. Met dien verstande dat het ‘omlaag' veel minder voorkomt. Ik snap er niks van. Maar het is echt waar. Nu zit ik in een hotel in Tournai, maar dat had ook wel iets om handen . Ook hier is alles vol omdat het 1 mei is. De jeugdherberg vol en hotel Europa vol. En als je aan iemand iets wil vragen doen ze net of ze niks anders kunnen dan dat dialect Frans van ze. Heeft me dus 1 uur gekost voordat ik eindelijk iets gevonden had. Vandaag 5 pelgrims ontmoet. Onderweg 2 vrouwen van over de 60 jaar die samen al 3 dagen onderweg waren en hier in Tournai een man die alleen onderweg was en een echtpaar dat uiteindelijk ook in dit hotel terecht gekomen is. Zij doen maar 2 weken en dan gaan ze terug. Op het plein kwam ik een Belgisch echtpaar tegen, die vroegen of ze met mij en mijn fiets op de foto mochten. Ze vonden het zo goed dat ik naar Santiago de Compostela onderweg was. Heeft de vrouw een foto van haar man en mij gemaakt en een van de schelp op de stuurtas.

Nou, ik denk dat ik zo wel een redelijk overzicht heb gegeven van de dag van een pelgrim.....Ik voelde me net Jozef vandaag die overal weg gestuurd werd.. .en dat is dus niet leuk! (En dan had ik nog niet eens een zwangere Maria bij me !)

Nou de groetjes en tot de volgende keer!